Każdy święty chodzi uśmiechnięty.

Pashupati - to tu podglądamy obrządki...i klawisze same stukają chowania ale nic z tego, puszczania z dymem zmarłych.

Kilka "pochówków" jednocześnie w świętym miejscu, gdzie warto dotrzeć przed ostatnim westchnięciem... 

Z szerokimi oczami patrzyłam na zespół ambulansu wnoszący na na noszach kandydata do nieba i za chwilę wychodzący z budynku ze złożonym sprzętem i butlą tlenową pod pachą.

Ceremonia zaczyna się od golenia głowy pierworodnemu synowi...

Potem na dechy. Runda wokół stosu, w międzyczasie dary z różnej maści pokarmów, kwiatów... Pora na ogień.
Kupa dymu... resztki do rzeki... 

Koniec seansu. Następni czekają.
Ciekawe miejsce gdzie można stanąć twarzą (no może obiektywem) w twarz ze świętym.

a nawet ich zastępem...

(tu konkurencyjne fotowarsztaty z samego USA. Nazwisko dowodzącego fotografa nie zostało zidentyfikowane)

Wracamy do domu, przepraszam - hotelu. Zamiast świętych - święte krowy.

 (sorry dziewczyny, to nie o Was)

albo jakieś zielsko przy drodze...

czy też ultranowoczesna architektura, z symboliką szczęścia, postępu i takich tam...

Pa, pa śmieszni goście z aparatami...