Mikołaj.

Do tych, którzy są grzeczni przychodzi św. Mikołaj. Wprawdzie dopiero pojutrze ale my byliśmy bardzo grzeczni więc odwiedził nas dziś w kościele.

Jego asystentem był nasz ksiądz Darek.

Wszystkie dzieci duże i małe dostały prezenty.

Trzeba przyznać, że wiara w Mikołaja pomaga przetrwać przedświąteczną gorączkę.
Tak człek musiałby sam latać za prezentami, no ale my katolicy mamy Świętego na posyłki.
A dla tych co nie mają- wiersz, który co roku wraca jak bumerang.

"Raj ateistów".

Lecą z drzew ostatnie liście, 

wichry wyją ponad ziemią. 

Oj, niełatwo ateiście

żyć u nas, zwłaszcza jesienią.

Sam zwyciężać musi troski, 

żreć się z żoną i riebiatą,

a wierzący Rosołowski 

ma aniołka stróża na to.

Idą Święta i choinka,

skąd wziąć grosz na tę imprezę?

Ateista sam dla synka

musi w mieście kupić prezent.

Musi szukać, żeby tanio.

Penetrować każdy bazar.

A u Rosołowskich-  anioł

targa paczki w te i nazad.

On zamawia piękne drzewko,

on za opłatkami chodzi.

Po czem z tradycyjną śpiewką

występuje- Bóg się rodzi.

Rosołowscy przy wigilii,

śpiew anielski z nieba płynie...

...ateista swej familii 

opowiada o Darwinie.

Nie ma śpiewów w jego domu.

Przeto ateista myśli:

-U nas- prawdę mówiąc-

komu są potrzebni ateiści?

Lecz pomimo kiepskiej doli,

wątpliwości i subiekcji.

Nie nawraca się bo woli,

pchać się w życiu bez protekcji.

...za to kiedy życie minie,

nagrodzone będzie wszystko.

Bo gdzieś przecież być powinien,

Raj Zmęczonych Ateistów.

Po południu hasło wywoławcze: lukrowanie pierników.

Ale komu by się tam chciało fafnasty raz lepić do cukru???

Znalazł się jeden entuzjasta- Tosia.

Reszta towarzystwa mieszała różne płyny zagryzając różnej maści piernikami, babami drożdżowymi i takimi tam.

B. opowiedziała historię kolegi z klasy, który pozorował św. Mikołaja dla "dzieci nauczycielskich" poproszony przez sorkę od czegośtam (chyba fizy).

Chcąc się wkupić w łaski synalka zapytał:

-A ty chłopczyku jak masz na imię?

-Bartuś-padła odpowiedź.

-Ooooooo, to zupełnie jak św. Mikołaj- wykrzyknął uradowany pozorant.

Dalej liczymy na kalendarzu adwentowym dni do Świąt.

Dziś mój prezent.

Śliczna czekoladka-bałwanek w jeszcze śliczniejszym pudełeczku.

Znów się wzruszyłam, a wiadomo- jak się wzruszę- wypić muszę!

Pozdrawiamy cieplutko.

Arleta&Freye.