Jubilat.

Gdy jubilat otworzył oczy, skończył 11 lat i mógł rozpakować prezent.

Ciągle te momenty wywołują u mnie skurcze w brzuchu. Trafiony czy zatopiony?

Na wszelki wypadek zwiałam do pracy po winszowaniach.

Godzina 14.30 dzwoni jubilat:

-Hej, tak sobie pomyślałem, że skoro mam dziś urodziny to mogłabyś podrzucić mnie do domu autem bo mi się nie chce iść ze szkoły.

-??? Ale Stachu ja jestem w pracy i nie mogę tak sobie wyjść.

-Aaaa, to sorki, tak sobie tylko pomyślałem. Pa.

Nie powiem, osłupił mnie na chwilkę... Dryńńńń- jubilat znowu na linii.

-Sorki, że Ci przeszkodziłem w pracy. I dziękuję za prezent, bardzo mi się podobał. Miłego dnia, pa.

Ufffff, udało się tym razem. Zestaw do rysowania mangi (taki z różnymi ołówkami, szablonami, manekinem i instrukcją krok po kroku) i książka dla marzyciela.

(Informacja operacyjna dla Isi, ubiegając pytanie czy taką już mamy.)

Po południu szykujemy jutrzejsze balety dla całej klasy, w sali gimnastycznej.

Nikt się nie obija.

Standardowe menu: 

Trochę mniej w standardzie norweskim:

Teraz prace precyzyjne:

PARAMMM:

No i na koniec coś absolutnie nienorweskiego a bardzo frejowego. Słynny tort babci Malenki.

Ale ten czeka na koneserów smaku do niedzieli.

Jesteśmy gotowi przed północą i obyło się bez: