Raport ponarciarski.

Wróciliśmy.

Mimo tego, że każdy dzień był niespodzianką i to z cyklu "Seria niefortunnych zdarzeń", fajnie było.

Tosia została najbardziej poszkodowana, bo tylko jeden dzień białego szaleństwa.

Powody dla których warto było wyjść z domu:

1. Wyjeździliśmy się jak głupi na nartach (poza Tosią).

2. Stachu nabrał szlifów na desce.

3. Kuba został specjalistą od deski.

4. Dzieciaki spędziły ferie z kuzynką Marysią.

5. Można było poczytać książki bez sensu ( i bez wyrzutów sumienia). Np. "Wyspa niesłychana" Mendozy. Nie polecam! Nie umywa się do damskiego fryzjera.

6. Nie trzeba gotować obiadków.

7. Można było pobujać w obłokach na szczytach o wys. 1500m i gapić się na sąsiednie. Prawie jak w filmach Miyazakiego.
8. Bezkarnie pogapić się z dziećmi w tv. albo komputer (kto pamięta jeszcze Boulder Dasha na Atari?)
9. Popykać trochę zdjęć.
10. No i najprzyjemniejszy moment związany z narciarstwem alpejskim- zdjąć te cholerne buty. Przyjemność bezcenna.
I za Jerzym Mordelem, powtarzamy: ZADOWOLENI!